ทั่วโลกให้ความสำคัญกับการนำกระบวนการมีส่วนร่วมมาใช้ในการ พัฒนา  รวมทั้งประเทศไทยได้ตราการมีส่วนร่วมไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ปี 2550  หมวดที่ 5 แนวนโยบายพื้นฐานของรัฐ  ส่วนที่ 10 แนวนโยบายด้านการมีส่วนร่วมของประชาชน ทั้งนี้  เนื่องจากการมีส่วนร่วมช่วยสร้างความเข้มแข็ง และความสามารถพึ่งพาตนเองได้ให้กับประชาชนก่อให้เกิดความยั่งยืนในการพัฒนา  ดังนั้นหน่วยงานและองค์กรต่างๆ  ที่ทำงานร่วมกับประชาชนทั้งในระดับส่วนกลาง  ภูมิภาคและท้องถิ่น  จำเป็นต้องนำกระบวนการมีส่วนร่วมมาใช้กับประชาชนตั้งแต่  การร่วมกันคิด ร่วมกันตัดสินใจ ร่วมทำ ร่วมประเมินผล จนกระทั่งร่วมรับผลประโยชน์

หนังสือเล่มนี้จะให้ความรู้แก่ผู้อ่านในเรื่องของการพัฒนาและการมีส่วนร่วม  ตั้งแต่ทฤษฎีและวิวัฒนาการของการพัฒนา ความหมาย ประเภท ประโยชน์ และเครื่องมือที่ใช้ในกระบวนการมีส่วนร่วม  กระบวนการและขั้นตอนของการพัฒนาการเกษตรแบบมีส่วนร่วม  คุณลักษณะและบทบาทของนักส่งเสริมการเกษตรต่อการเรียนรู้และการทำงานแบบมี ส่วนร่วม และท้ายสุดคือปัจจัยที่มีผลต่อการสร้างกระบวนการมีส่วนร่วม สำหรับความกระจ่างแจ้งและเห็นจริงจะเกิดกับผู้อ่าน เมื่อท่านได้นำไปปฏิบัติเท่านั้น ดังคำกล่าวที่ว่า "สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็นไม่เท่ามือทำ"

การพัฒนาแบบมีส่วนร่วมจะเกิด ขึ้นได้  และประสบความสำเร็จเมื่อคนในชุมชนเป็นผู้เริ่มต้นตระหนักในปัญหาของตนเอง  (ทุกข์)  รู้ว่าอะไรคือสาเหตุแห่งทุกข์  (สมุทัย)  มีความต้องการที่จะดับทุกข์นั้น  (นิโรจ)  และหาหนทางแก้ไขปัญหา/ดับทุกข์  รวมทั้งดำเนินการดับทุกข์  (มรรค)  ด้วยตนเอง  คนนอกชุมชนเป็นเพียงผู้จุดประกายและสนับสนุนเมื่อจำเป็นเท่านั้น

ช่องทางจัดจำหน่าย

Meb

สำนักพิมพ์ มก. (ไม่มีจำหน่ายแล้ว)